Małe jest piękne, czyli mozaika w łazience

Mozaiki najczęściej są dodatkami do większych kolekcji płytek, i aby uniknąć chaosu stylistycznego, najlepiej zestawiać je z pozostałymi elementami kolekcji. Wykonane są najczęściej z tworzyw ceramicznych i w uproszczeniu przypominają miniaturki płytek, ale dostępne są także bardziej wyrafinowane - szklane (matowe, lustrzane, przezroczyste, ze szkła białego lub kolorowego, czy z dodatkiem błyszczących drobinek), kamienne (od zwykłych otoczaków, poprzez marmur, na kamieniach półszlachetnych kończąc), czy wykonane z naturalnej masy perłowej. Spotkać można także mozaiki drewniane (bambusowe lub z drewna egzotycznego), metalowe lub z tworzyw sztucznych. Mozaiki mogą przybierać też bardzo różne kształty, od kwadratowych czy prostokątnych, poprzez heksagonalne, okrągłe, na bardzo nieregularnych kończąc.

Mozaiki rządzą się takimi samymi prawami jak klasyczne płytki, mają identyczne parametry, takie jak wytrzymałość, czy nasiąkliwość. Gresowe i szklane z powodzeniem można stosować na zewnątrz (pod warunkiem mrozoodporności), ceramiczne - głównie w pomieszczeniach. Jeśli mozaika ma znaleźć się na podłodze, warto wybrać taką, której elementy nie są wypukłe, aby uniknąć poślizgnięcia. Mozaiki ze szkła łatwo ulegają zarysowaniom, dlatego warto wybierać dla nich miejsca, które nie będą narażone na zbyt dużą eksploatację. Matowe, absorbujące światło wzory będą optycznie pomniejszać łazienkę, z kolei błyszcząca mozaika - powiększy ją. Można układać je na ścianach, podłogach, pod prysznicem, na fragmentach brodzików, blatach, ramach luster, czy stosować jedynie jako dekory.

Mozaiki sprzedawane są na siatkach lub na specjalnym papierze, ich montaż przypomina układanie glazury. Wymagają jednak bardzo starannego przygotowania podłoża, które musi zostać wcześniej wyrównane i oczyszczone, a następnie pokryte emulsją gruntującą (wyrównuje chłonność, poprawia przyczepność i wytrzymałość mozaiki). Wysokoelastyczną zaprawę klejącą (odpowiednio dobraną do rodzaju mozaiki) należy stosować bardzo cienką warstwą, tak aby nie wypływała pomiędzy elementami mozaiki - do jej rozprowadzania najlepiej użyć grzebienia o grubości maksymalnie 3 mm. „Plastry” mozaiki należy układać i dociskać packą, tak aby równomiernie przylegały do powierzchni. Kolejny krok to fuga - elastyczna lub epoksydowa - zaleca się aby rozprowadzić ją nie wcześniej niż 24 godziny po przyklejeniu mozaiki. Po związaniu, całość należy oczyścić na sucho a następnie dokładnie umyć mozaikę z pozostałości montażowych.